Możesz się spotkać z opinią, że Biblia to nie to samo co Pismo Święte. Ale takie poglądy nie są zgodne z prawdą. Zbiór uznawanych przez chrześcijan ksiąg świętych określany jest wieloma terminami. Poznajmy niektóre z nich:

• Biblia – nazwa wywodzi się z języka greckiego i oznacza dosłownie zbiór ksiąg, bibliotekę ksiąg.
• Pismo Święte / Pisma Święte – takiej nazwy użył ap. Paweł pisząc do swojego młodego współpracownika Tymoteusza. Można o tym przeczytać w 2 Tm 3:14-15. Ten sam apostoł użył tego terminu w liście do Rzymian 1:2.
• Pisma – Pan Jezus użył tego określenia w stosunku do Pism Starego Testamentu, które zawierały wiele proroctw przepowiadających Jego przyjście na świat. (J 3:39)
• Księga Prawdy / Pismo Prawdy – nazwa występująca w księdze proroka Daniela 10:21. Wskazuje ona, że Pismo Święte jest źródłem prawdy, że można mu zaufać.
• Księga / Księgi – (w starożytności KSIĘGA miała postać zwoju – patrz SŁOWNICZEK). Przeczytaj Ps 40:8; Hbr 10:7
• Prawo Mojżesza, Prorocy i Psalmy – określenie pism Starego Testamentu użyte w Ewangelii Łukasza 24:44
• Słowo Boże – nazwa użyta przez Pana Jezusa na określenie pism Starego Testamentu (J 10:35; Mk 7:13)
• Stare Przymierze / Stary Testament – określenie użyte przez ap. Pawła w odniesieniu do pism hebrajskich (2 Kor 3:14)
• Nowy Testament / Nowe Przymierze – skoro księgi spisane przed narodzeniem Pana Jezusa nazywano Starym Testamentem lub Starym przymierzem, pisma powstałe po śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Zbawiciela zaczęto nazywać Nowym Testament / Nowym Przymierzem. Sam Jezus połączył swoją śmierć i przelaną krew z ideą Nowego Przymierza (Łk 22:20) – patrz SŁOWNICZEK hasło STARY I NOWY TESTAMENT

Niektórzy uważają, że określenie «Biblia» jest częściej używane w środowiskach protestanckich, natomiast «Pismo Święte» wśród Katolików. To także nie jest prawdą. Wszak niezwykle popularne katolickie wydania Pisma Świętego noszą nazwę Biblia Jakuba Wujka, Biblia Tysiąclecia, Biblia Poznańska, Biblią Paulistów itd. A zatem Biblia i Pismo Święte to synonimy określające Księgę będącą skarbem wszystkich chrześcijan.

SŁOWNICZEK

KSIĘGA – hebrajskie określenie sefer, podobnie jak greckie biblion oznacza księgę, list, pismo. W starożytności książki miały postać zwojów. Były to arkusze papirusu lub odpowiednio przygotowanej skóry, które zszywano w długie wstęgi, a następnie zwijano w rulon. Dopiero później pojawiły kodeksy, które zaczęły przypominać współczesne książki. Według nowej technologii zszywano wszystkie karty wzdłuż tej samej krawędzi. 

STARY I NOWY TESTAMENT / STARE I NOWE PRZYMIERZE – hebrajskie słowo berith i jego grecki odpowiednik diatheke oznacza przysięgę, obietnicę, uroczyste zapewnienie i przymierze. Określenie TESTAMENT w naszej kulturze powszechnie rozumiane jest jako wyraz ostatniej woli umierającego. Tymczasem Biblia kładzie nacisk na przymierze zawarte przez Boga z ludźmi. STARE PRZYMIERZE zawarte pod górą Synaj, poprzez ofiary ze zwierząt wskazywało na mającego nadejść Mesjasza. Jezus jako „Baranek Boży” swoją krwią przypieczętował NOWE PRZYMIERZE, które jest wypełnieniem wcześniejszych zapowiedzi i symboli. Określenie STARE PRZYMIERZE / STARY TESTAMENT używane w odniesieniu do ksiąg spisanych w języku hebrajskim i aramejskim przed narodzeniem Jezusa. NOWY TESTAMENT to pisma spisane w języku greckim po wniebowstąpieniu Zbawiciela.

Chciałbyś dowiedzieć się więcej na ten temat? Skorzystaj z kursu “Odkrycia” na stronie kursybiblijne.pl