Wiarygodność Biblii uwidacznia się na wielu płaszczyznach, między innymi w sprawozdaniach dotyczących codziennych zwyczajów i praktyk sprzed wieków. Takie szczegóły mogli znać tylko pisarze żyjący współcześnie z opisywanymi wydarzeniami. Dzisiaj przeciętny czytelnik Pisma Świętego nie zawsze zwraca na to uwagę, ale właśnie w tych szczegółach tkwi rzetelność Słowa Bożego. Biblia jest mocno osadzona w realiach kultury narodów, pośród których rozgrywały się opisywane przez nią historie. Na przykład:

  • Historia patriarchy Józefa – jeden z najmłodszych synów patriarchy Jakuba – Józef –  zostaje przez swoich braci sprzedany do niewoli. Dociera do Egiptu, gdzie po wielu perypetiach na skutek intrygi żony Potyfara trafia do więzienia. Daje się tam poznać jako człowiek obdarzony przez Boga umiejętnością wyjaśniania snów. Faraon wzywa go przed swoje oblicze. „Wypuszczono go natychmiast z więzienia, ogolono i zmieniono jego szaty. Potem udał się do faraona.” (Rdz 41:14 KUL) Zapuszczanie brody było czymś normalnym wśród wielu starożytnych ludów, w tym Hebrajczyków. Tymczasem, jak czytamy w  dziele Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature, pod red. J. McClintocka i J. Stronga), „starożytni Egipcjanie stanowili jedyny orientalny naród, w którym noszenie brody nie było przyjęte”. Egipski utwór OpowieściSinuheta dostarcza interesującej paraleli do tego epizodu z życia Józefa. W historii tej dworzanin, który żył jakieś 300 lat przed czasami Józefa, opowiada o swoim powrocie na dwór faraona po długim okresie wygnania w Kanaanie. Mówi: „Ogolono mnie i uczesano. […] Ubrano w len i namaszczono wybornym olejem.”(cytat za SDA Bible Commentary, Review & Herald, Washington 1978,  t. 1, s. 446)
  • Bielenie grobów – w trakcie dyskusji z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie Pan Jezus powiedział: „Biada wam, (..) obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości.” (Mt 23:27-28 Biblia Tysiąclecia wyd. II) Nawiązał w ten sposób, dopraktykowanego w tamtych czasach zwyczaju bielenia grobów, na miesiąc przed świętem Paschy. Miało to zapobiec przypadkowemu dotknięciu grobu przez pielgrzymów przybywających na święto. Taka rytualna nieczystość wykluczyłaby ich z udziału w uroczystościach.

Udostępnij
Masz pytanie? Napisz
close slider