Jeśli chodzi o Nowy Testament, to nie ma tutaj istotnych różnic. Zarówno katolicy, prawosławni jak i protestanci uznają za natchniony ten sam zbiór pism greckich. Różnice dotyczą zbioru ksiąg Starego Testamentu. Protestanci przejęli kanon Starego Testamentu w kształcie, jaki był uznawany przez Żydów w czasach Pana Jezusa. Kościół Katolicki i Kościoły Prawosławne uznały szerszy kanon dodając do jego podstawowego zbioru tzw. księgi deuterokanoniczne (nazywane przez protestantów apokryfami). Sprawa jest niezwykle istotna. Powstaje pytanie, czy chrześcijanie mają prawo ingerować w kształt Biblii Starego Testamentu, który ukształtował się jeszcze przed powstaniem Kościoła? Więcej informacji na ten temat znajdziesz w materiale dot. kanonu Pisma Świętego. 

Kolejna istotna różnica dotyczy sposobu wydawania Pisma Świętego. Kościół Powszechny wymaga, by czytane przez katolików Biblie posiadały akceptacje władz duchownych tzw. imprimatur oraz opatrzone były wstępami do poszczególnych ksiąg biblijnych i komentarzami zgodnymi z nauczaniem Kościoła. Biblie protestanckie wydawane w Polsce zawierają najczęściej sam tekst bez komentarzy i przypisów (tak została wydana Biblia Gdańska Biblia Warszawska). Biblie protestanckie wydawane w innych krajach opatrzone są bogatym materiałem w formie przypisów, artykułów wstępnych, słowniczków, map i komentarzy. Tendencja ta pojawia się także w Polsce, czego przykładem może być Pismo Święte wydane przez Ewangeliczny Instytut Biblijny. 

Godną uwagi inicjatywą jest tzw. Biblia Ekumeniczna wydana w jednym tomie w roku 2018. W pracach nad przekładem wzięli udział tłumacze reprezentujący wszystkie środowiska chrześcijańskie. Biblia Ekumeniczna jest próbą przełamania wzajemnych uprzedzeń i stworzenia płaszczyzny do wspólnego radowania się Słowem Bożym.