- „Pierwszym i zasadniczym skutkiem natchnienia jest to, że Pismo Święte w całości i poszczególnych częściach, przedstawia się nie tylko jako słowo ludzkie, lecz przede wszystkim jako Słowo Boże. Chociaż na treść Pisma Świętego nie składają się wyłącznie «mowy Boże», tzn. bezpośrednie wypowiedzi Boga Ojca lub Chrystusa, przekazane pisarzowi w wizji (..) proroczej, (..) ale także wypowiedzi samych pisarzy, a nawet słowa i opinie osób innych, np. mędrców, królów pogańskich, (..) itp., to jednak przez fakt natchnienia cała treść Biblii jest strukturalnym tworem Boga jako głównego Autora i tym samym Słowem Bożym, Księgą Bożą.” (Zachariasz Łyko, Wstęp do Pisma Świętego, Wydawnictwo „Znaki Czasu”, Warszawa 2009, s. 112-113)
- Drugim skutkiem natchnienia jest prawdziwość lub bezbłędność Biblii. „Księgi św., choć tak bardzo ludzkie w sposobie ujmowania myśli Bożych, mają jeden ważny przywilej: są wolne od jakiegokolwiek błędu. Jest to prosty wniosek wypływający z samej istoty natchnienia. Jeżeli bowiem autorzy natchnieni formowali sądy (myśli, zdania) pod wpływem Boga i jeżeli pod tym wpływem ujmowali te sądy w słowa pisząc księgi, jakikolwiek błąd w takiej księdze jest nie do pomyślenia.” (Czesław Jakubiec, Wstęp ogólny do Pisma Świętego, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1955, s. 53)
