Do drugiej połowy XIX wieku lekarze często najpierw dotykali zwłok, a potem zajmowali się pacjentami — i to bez mycia rąk. Wiele osób z tego powodu umierało. Tymczasem zgodnie z zaleceniami Księgi Liczb każdy, kto miał kontakt ze zwłokami, był ceremonialnie nieczysty. Należało wtedy dokonać oczyszczenia wodą. Takie praktyki religijne stały niewątpliwie na straży zachowania zdrowia.  „Kto dotknie zmarłego, jakichkolwiek zwłok ludzkich, pozostanie nieczysty przez siedem dni. By odzyskać czystość, winien oczyścić się (..) wodą w trzecim i siódmym dniu. Jeśli jednak nie zrobi tego w trzecim dniu, nie dostąpi też oczyszczenia w dniu siódmym. Ktokolwiek dotknie ciała człowieka zmarłego i nie dopełni obrzędu oczyszczenia – bezcześci mieszkanie PANA. (…) czysty mężczyzna w trzecim i siódmym dniu pokropi nieczystego, a ten siódmego dnia stanie się czysty. Wpierw jednak wypierze swoje ubranie, obmyje się wodą i wieczorem będzie czysty.”(Lb 19:11-13.19 Biblia Paulistów)